Słonecznik  zwyczajny   jest   jednoroczną   rośliną
z rodziny złożonych, pochodzącą z południowych obszarów Ameryki Północnej. Hiszpanie sprowadzili tę roślinę do Europy w XVI wieku. Słonecznik zdobył ogromną popularność w XIX-wiecznej Rosji, gdzie do dziś uprawia się tą roślinę na szeroką skalę. Obecnie największym producentem i eksporterem ziarna są Stany Zjednoczone, gdzie dopiero od 50 lat roślina ta jest uprawiana na skalę przemysłową. Największe ilości słonecznika produkuje się w stanach: Północna Dakota, Południowa Dakota, Kansas, Minnesota, Teksas, Kolorado. Nasiona słonecznika zawierają około 40% tłuszczu, którego aż 88% stanowią wielonienasycone kwasy tłuszczowe - NNKT (kwas linolowy oraz oleinowy), mające niebagatelne znaczenie dla zdrowia, gdyż odgrywają     one     rolę     hormonów     tkankowych
o wielorakim działaniu.

Nasiona słonecznika, oprócz bogatych zasobów białka zawierają dużo potrzebnych człowiekowi kwasów tłuszczowych, wielonienasyconych. Słonecznik jest bogaty szczególnie w witaminę E. Dorosły, zdrowy człowiek potrzebuje dziennie od 15 do 30 mg tej witaminy. Już 30 g prażonego słonecznika pokrywa całodzienne zapotrzebowanie organizmu na tę witaminę. Niewielka ilość pestek słonecznika w znacznym stopniu pokrywa zapotrzebowanie na ważne fizjologiczne pierwiastki: magnez, żelazo, wapń i potas. Pestki należą też do najbogatszych źródeł kwasu foliowego, bardzo ważnego dla kobiet w ciąży.

Słonecznik   uprawiany    jest   na   całym   świecie
z wielu względów. Jest rośliną, która oprócz tego, że służy do konsumpcji, spełnia również rolę rośliny ozdobnej i   leczniczej. W     medycynie     ludowej znany i doceniany jako panaceum na wiele dolegliwości - leczono nim m. in. malarię. W samej Ameryce Północnej słonecznik jest reprezentowany przez ponad 100 gatunków. Ta wielofunkcyjna, niezwykle popularna roślina o znakomitych walorach smakowych jest obecnie uprawiana niemal na całym świecie.